آسمان پرستاره پرشیا
شرکت خدمات مسافرتی و جهانگردی
کاخ توپکاپی یکی از مشهورترین و در عین حال مجلل ترین جاذبه های گردشگری در شهر استانبول است. این قصر با شکوه تمام در بخش شمال شرقی تنگه بسفر جای گرفته و از مسافتی دورتر قابل مشاهده است.
کاخ توپکاپی برای مدتی مرکز فرماندهی حکومت عثمانی ها بود، البته بعدها کاخ دلما باغچه جای آن را گرفت.دماغه طلایی در بخش شمالی قصر توپکاپی قرار گرفته است و اگر به بخش جنوبی آن بنگرید، دریای مرمره خودنمایی می کند.
علت نامگذاری آن به نام توپکاپی نیز توپ های جنگی است که در محوطه بیرونی کاخ قرار داشته و باعث شد تا این نام بر کاخ گذاشته شود.ما برای ارائه اطلاعات کامل و به روز در مورد مکان های تاریخی استانبول و موزه ها اختصاص داده ایم.
کاخ سلطنتی OTTOMAN به عنوان مقر اصلی و مقر اداری سلاطین عثمانی خدمت می کرد: کاخ توپکاپی و حرم (Topkapı Sarayı) احتمالاً داستان های رنگارنگ تری از بیشتر موزه های جهان دارند.
سلاطین مبارز ، درباریان جاه طلب ، صیغه های زیبا و خواجه های مکر ، بین قرن 15 و 19 که دربار امپراتوری عثمانی بود ، در اینجا زندگی و کار می کردند. بازدید از غرفه های مجلل کاخ ، خزانه داری پر از جواهرات و حرم گسترده ، نگاهی جذاب به زندگی آنها دارد.
این شهر دارای بسیاری از سالن های نمایشگاه ، بخش خزانه داری و حرم است. مهمت (محمد ) فاتح اندکی پس از فتح در سال 1453 اولین مرحله کاخ را ساخت و تا زمان مرگش در سال 1481 در اینجا زندگی کرد.
سلاطین بعدی تا قرن نوزدهم در این محیط نادر زندگی می کردند ، زمانی که به کاخ های ظاهری به سبک اروپایی که ساخته بودند نقل مکان کردند در سواحل بسفر. قبل از ورود به دروازه شاهنشاهی کاخ (Bab-ı Hümayun) ، نگاهی به ساختار تزئین شده در مربع سنگفرش خارج از آن بیندازید.
این آبنما به سبک روکوکو سلطان احمد سوم است که در سال 1728 توسط سلطانی که به لاله ها علاقه داشت ساخته شده است. دفاتر اصلی فروش بلیط در دادگاه اول ، درست قبل از ورود به دادگاه دوم است.
زمان ساخت این کاخ به سال های 1466 تا 1478 میلادی بازمی گردد.همان طور که گفتیم این سلطان محمد دوم بود که فرمان ساخت این کاخ را صادر کرد و بنای کاخ بر خرابه هایی ایجاد شد که از عصر بیزانس بر جای مانده بودند.
سلطان محمد در خلال ساخت قصر توپکاپی در کاخی کوچک در میدان بایزید اقامت داشته و برای ساخته شدن قصر توپکاپی روزشماری می کرد.
کاخ میدان بایزید، اینک به دانشگاه استانبول تبدیل شده است و دیگر عصری از بنای کاخ باقی نیست.
پس از تکمیل بنای کاخ توپکاپی، شاه عثمانی به اینجا نقل مکان کرد و آن را کاخ جدید نامید.البته تاریخ بر نام توپکاپی اصرار داشته و نامگذاری پادشاه عثمانی از یادها بیرون رفت.
کاخ توپکاپی در طول تاریخ بارها و بارها، دچار تغییراتی شده است و هر یک از سلاطین عثمانی، بخش هایی به آن اضافه کرده اند.دیوارهای قصر به 5 کیلومتر طول رسیده و مساحت آن نیز به چیزی نزدیک به 700 هزار متر مربع رسید.
البته اکنون بنا و محوطه آن به مراتب کوچکتر است و بخش هایی از آن حذف گردیده اند. بنای کاخ در جریان زلزله سال 1509 میلادی، تا حدودی تخریب شده و مجدد مورد بازسازی و مرمت قرار گرفت.
همین طور در آتش سوزی مهیب سال 1665 میلادی نیز صدمات زیادی به قصر وارد آمد که سریعا و ظرف مدت کوتاهی برطرف گردید.جالب است بدانید که 25 سلطان عثمانی در این کاخ زندگی کرده و آخرین آن ها سلطان عبدالملک بوده است.
کاخ توپکاپی را باید به سه قسمت کاخ قدیمی، کاخ جدید و کاخ ییلدیز تقسیم بندی کنیم که توپکاپی به همان کاخ جدید اطلاق می گردد.ساکنان کاخ در ابتدا چیزی نزدیک به 800 نفر بودند، اما در دوران اوج این نفرات به 5000 تن رسیدند.
کاخ قدیمی: این بخش از کاخ، نخستین بنایی بود که در اینجا ساخته شد.در جریان آتش سوزی سال 1524 میلادی، کاخ قدیمی آسیب فراوانی دید و ساکنین آن، ناچار به تخلیه کاخ شدند.
در این زمان این افراد به کاخ جدید یا همان توپکاپی اصلی منتقل گردیدند.البته مراتب بازسازی کاخ قدیمی نیز در حال انجام بود، اما در حدود سال 1870 میلادی،این بخش صدمات دیگری دید و سلطان عبدالعزیز، پادشاه عثمانی دستور داد تا در جای آن دروازه فرمانده کل قوا ساخته شود.
کاخ جدید: کاخ جدید همان کاخ توپکاپی است که سلطان محمد دوم فرمان ساخت آن را صادر کرد.این کاخ ساختمانی بسیار مجلل داشته و به لحاظ امکانات و تزیینات در تراز بالایی قرار داشت.
جلسات سیاسی پادشاه عثمانی، ضیافت های درباری، جشن های مذهبی و نظامی و غیره نیز در همین جا برگزار می شدند.کاخ ییلدیز: سلطان عبدالحمید دوم که طبعی خاص داشت،دستور ساخت این کاخ را صادر کرد تا در فضایی متفاوت و با آرامش قرار بگیرد.این کاخ حال و هوایی روستایی و به دور از شهرنشینی داشت و در عین حال داخل شهر استانبول بنا شده بود.
دروازه اصلی کاخ توپکاپی یا همان باب همایون، به سمت میدان سلطان محمود گشوده می شود و مسجد زیبای ایاصوفیه نیز مقابل آن قرار دارد.
با ورود از این دروازه به حیاط سپاه کاخ وارد خواهید شد.
کاخ توپکاپی تا زمان سلطنت عبدالمسید اول (1860-1839) ، دوره ای نزدیک به چهار قرن ، محل زندگی همه سلاطین عثمانی بود. از دروازه امپراطوری به اولین بارگاه بروید که به دادگاه جنیسار یا دادگاه رژه معروف است. در سمت چپ شما کلیسای بیزانس هاگای ایرنه قرار دارد که بیشتر به Aya İrini معروف است.
جالب است بدانید که در دوران حکومت عثمانی ها در ترکیه،تنها شخص پادشاه مجاز بود که که با اسب از دروازه باب همایون وارد شود و همراهان او باید به صورت پیاده این مسیر را طی می کردند.
در اینجا فضای سبزی بی نظیر را مشاهده می کنید که با کلیسای ایرنه هاگیا همراه شده است.همین طور در این بخش می توانید اکنون از موزه باستان شناسی و مرکز ضرب سکه نیز دیدن کنید.
در بخش دروازه دوم یا همان باب سلام، نیز باروهای کاخ را مشاهده خواهید کرد.لازم به توضیح است که این دورازه یا باب سلام در سال 1478 میلادی ساخته شده است.
این دروازه دو برج مراقبت دارد. علت نامگذاری آن به باب سلام،این بوده است که هر شخصی قصد ورود به محوطه کاخ از مسیر این دروازه را داشت،باید ابتدا به سلطان سلام و درود می فرستاد و سپس وارد می شد.
دروازه میانی (Ortakapı یا Bab-üs Selâm) به بارگاه دوم کاخ منتهی می شود ، که برای تجارت امپراتوری استفاده می شود. در زمان عثمانی فقط سلطان و والید سلطان (مادر سلطان) از طریق دروازه میانی سوار بر اسب مجاز بودند. دیگران ، از جمله وزیر بزرگ ، مجبور به پیاده شدن شدند.
دادگاه دوم دارای یک محیط زیبا مانند پارک است. برخلاف کاخ های معمولی اروپا ، که دارای یک ساختمان بزرگ با باغ های دور افتاده است ، Topkapı مجموعه ای از غرفه ها ، آشپزخانه ها ، پادگان ها ، اتاق های تماشاگران ، کیوسک ها و اتاق خواب است که در اطراف یک محفظه مرکزی ساخته شده است.
هنگام ورود به هتل ، آشپزخانه های بزرگ قصر در سمت راست (شرق) از یک Helvahane (آشپزخانه شیرینی پزی) اختصاصی استفاده می کنند. آنها بخش کوچکی از مجموعه گسترده ظروف چینی سلادون چینی Topkapı را در خود جای داده اند که از نظر سلاطین به دلیل زیبایی آن ارزش زیادی دارد اما همچنین به دلیل مشهور بودن آن در صورت لمس مواد غذایی مسموم ، تغییر رنگ می دهد.
در سمت چپ (غرب) دربار دوم ، اتاق مجلس شاهنشاهی آراسته (Dîvân-ı Hümâyûn) قرار دارد. شورا در اینجا برای بحث و گفتگو درمورد امور دولتی تشکیل جلسه می داد و سلطان گاهی از مشبک طلا که در بالای دیوار قرار داشت استراق سمع می کرد.
اتاق سمت راست ساعتهای مجموعه کاخ را به نمایش می گذارد. شمال اتاق شورای شاهنشاهی خزانه داری خارج است ، جایی که مجموعه ای چشمگیر از اسلحه و زره پوش های عثمانی و اروپایی به نمایش گذاشته شده است.
البته تنها اطرافیان سلطان عثمانی و خدمه او اجازه ورود از طریق این دروازه را داشتند و عبور و مرور برای مردم عادی، کاملا ممنوع بود.با ورود از طریق این دروازه به حیاط دیوان یعنی دومین حیاط کاخ خواهید رسید.در بخش راست این حیاط، آشپزخانه های کاخ قرار گرفته اند.
در بخش حیاط نیز منزلگاه مشاوران امین سلطان عثمانی را مشاهده خواهید کرد.در همین محوطه امروزه می توانید از نمایشگاه سلاح های دوران عثمانی ها نیز دیدن کنید و البته یک ورودی به بخش حرمسرا نیز در همین قسمت قرار گرفته است.
ورودی حرم در زیر برج عدالت در ضلع غربی دادگاه دوم است. اگر تصمیم به بازدید دارید – و توصیه ما به شما بسیار توصیه می شود – باید بلیط اختصاصی بخرید.
مسیر بازدیدکنندگان از طریق حرم با بسته شدن اتاق ها برای ترمیم یا تثبیت تغییر می کند ، بنابراین برخی از مناطق ذکر شده در اینجا ممکن است در طول بازدید شما باز نباشند.
همانطور که باور عمومی وجود دارد ، حرم جایی است که سلطان می تواند بنا به میل خود به فسق و فجور بپردازد. در واقعیت پروزای بیشتر ، اینها محله های خانوادگی شاهنشاهی بودند و همه جزئیات زندگی حرم توسط سنت ، تعهد و تشریفات اداره می شد.
کلمه “حرمسرا” در لغت به معنای “ممنوع” یا “خصوصی” است. سلاطین از حدود 300 کنیز در حرم حمایت می کردند ، اگرچه تعداد معمولاً کمتر از این بود.
با ورود به حرم ، دختران در اسلام و فرهنگ و زبان ترکی و همچنین هنرهای آرایش ، لباس ، تزیین ، موسیقی ، خواندن ، نوشتن ، گلدوزی و رقص تحصیل می کنند. آنها سپس به عنوان شایسته سالاری وارد شدند ،
ابتدا به عنوان زنانی که منتظر صیغه های سلطان و فرزندانشان بودند ، سپس به والد سلطان و سرانجام – اگر از جذابیت و استعداد خاصی برخوردار بودند – برای خود سلطان.
حرمسرا نیز محوطه ای بزر گ با 400 اتاق را تشکیل می دهد که در حال حاضر بخشی مجزا شده از موزه توپکاپی را به خود اختصاص داده است.
حرمسرای کاخ منزلگاه همسران عقدی و صیغه ای سلطان عثمانی، فرزاندان وی و خواجه های محرم حرمسرا بود.
البته اتاق بسیار بزرگ و مجللی نیز در حرمسرا به خود سلطان اختصاص می یافت.آن دسته از همسران شاه که قربت بیشتری داشته و نزد سلطان از محبوبیت بالاتری برخوردار بودند، در حرمسرا بهترین اتاق ها را در اختیار داشته و محل اقامت آن ها نزدیک تر به اتاق سلطان بود.
طبق قوانین اسلامی به سلطان اجازه داده شد که چهار زن مشروع داشته باشد ، که لقب kadın (همسر) را دریافت می کنند. اگر همسری برای او پسری به دنیا آورد ، سلطان حسکی نامیده می شد.
اگر او برایش یک دختر به دنیا آورد ، haseki kadın. حاکم حرم سلطان والید بود ، که غالباً به نام خود املاک بزرگ زمینی داشت و آنها را از طریق خادمان خواجه سیاه کنترل می کرد.
قادر به دستور دادن مستقیم به وزیر بزرگ ، تأثیر او بر سلطان ، بر همسران و صیغه های او ، و در امور دولت اغلب عمیق بود. قدیمی ترین اتاقهای 300 نفره حرمسرا در زمان مورات سوم (95-151574) ساخته شده اند.
حرمسراهای سلاطین قبلی در Eski Sarayı (کاخ قدیمی) ، در نزدیکی Beyazıt Meydanı امروزی ، تخریب شده بودند. مجموعه حرم شش طبقه است اما فقط یکی از اینها قابل بازدید است.
از طریق Carriage Gate به این هدف نزدیک می شوید. در کنار دروازه ، خوابگاه سپاه پاسداران کاخ قرار دارد ، یک ساختار دو طبقه با بازسازی دقیق و شامل قطعات کاشی با شکوه اوزنیک قرن 16 و 17. در داخل دروازه گنبد با کمد ، خزانه حرم وجود دارد که سوابق مالی در آن نگهداری می شد.
فراتر از آن ، تالاری با چشمه قرار دارد که با کاشی های ظریف کوتاحیا از قرن هفدهم پوشیده شده است و دارای نقوش گیاهی و کتیبه هایی از قرآن و خانه به یک بلوک اسب سوار مرمر است که قبلاً توسط سلاطین استفاده می شده است.
در مجاورت این مسجد ، مسجد خواجه های سیاه وجود دارد که در کاشی های قرن هفدهم آن مکه مکرمه را به تصویر کشیده است.در ورای این اتاق حیاط خواجه های سیاه قرار دارد که با کاشی های کوتاهیا نیز تزئین شده است.
در پشت ستون مرمر در سمت چپ ، خوابگاه های خواجه سیاه قرار دارد. در روزهای نخست از خواجه های سفید استفاده می شد ، اما خواجه های سیاه که توسط فرماندار عثمانی مصر به عنوان هدیه فرستاده شده بود ، بعداً کنترل را بدست گرفتند.
حدود 200 نفر در اینجا زندگی می کردند ، از درها محافظت می کردند و منتظر زنان حرمسرا بودند. در انتهای حیاط دروازه اصلی حرمسرا قرار دارد و همچنین یک اتاق نگهبانی شامل دو آینه طلاکاری شده عظیم.
از اینجا راهرو صیغه ها به سمت چپ به صحن صیغه ها و همسران سلطان منتهی می شود. این مکان توسط حمام ، چشمه لباسشویی ، خشکشویی ، خوابگاه و آپارتمان های خصوصی احاطه شده است.
در آن طرف راهرو صیغه ها از حیاط ، اتاقی تزئین شده با دودکش کاشی کاری شده و به دنبال آن آپارتمان های والیده سلطان ، مرکز قدرت در حرم وجود دارد.
والید سلطان از این اتاقهای آراسته بر “خانواده” عظیم خود نظارت و کنترل می کرد. از نکات جالب توجه می توان به سالن والید سلطان با نقاشی های دیواری دوست داشتنی قرن نوزدهم با نماهای حاکم بر استانبول و یک همام زیبا اشاره کرد که مربوط به سال 1585 است.
نرده های برنز طلاکاری شده بعداً اضافه شد. گذشته از حیاط Valide Sultan یک اتاق پذیرایی باشکوه با یک شومینه بزرگ است که به دهلیز پوشیده شده از کاشی های Kütahya و nikznik متعلق به قرن 17 منتهی می شود.
اینجا جایی است که شاهزادگان ، والید سلطان و صیغه های ارشد قبل از ورود به تالار زیبا شاهنشاهی منتظر مخاطبان با سلطان بودند. این سالن که در زمان مورات سوم ساخته شده بود ، به دستور عثمان سوم (r 1754–57) به سبک باروک بازسازی شد.
در نزدیکی آن اتاق مخفی مورات سوم قرار دارد ، یکی از مجلل ترین اتاق های کاخ. قدمت آن از سال 1578 ، تقریباً تمام تزئینات آن اصیل است و تصور می شود که این کار از آثار سنان باشد.
چشمه مرمری سه طبقه مرمت شده به منظور ایجاد صدای آب آبشار و دشوار شنیدن مکالمات سلطان طراحی شده است. مناطق نشیمن سایبان طلاکاری شده بعداً متعلقات قرن 18 است.
در مجاورت اتاق محرمانه احمد سوم و اتاق ناهار خوری مجاور آن ساخته شده است که در سال 1705 ساخته شده است. اتاق آخر با صفحات چوبی تزئین شده با تصاویر گلها و میوه ها با لاک تزئین شده است.
از اتاق های خصوصی Murat III که دو اتاق زیبا در حرم وجود دارد – کیوسک دوقلو / آپارتمان های ولیعهد. قدمت این دو اتاق از حدود سال 1600 است. به گنبد بوم نقاشی شده در اتاق اول و صفحات کاشی کاری İznik بالای شومینه در اتاق دوم توجه کنید.
شیشه های رنگی نیز قابل توجه است. گذشته از این اتاق ها حیاط مورد علاقه ها است. در لبه حیاط (واقعاً یک تراس) یک استخر بزرگ خالی خواهید دید. مشرف به حیاط ، پنجره های کوچک بسیاری از اتاق های کوچک تاریک وجود دارد که شامل کافه هایی (قفس) است که برادران یا پسران سلطان در آن زندانی بودند.
در مجاورت آن مسجد حرم با کاشی کاری با محراب باروک (طاقچه ای در یک مناره نشان دهنده جهت مکه) است. از اینجا می توانید پاساژ معروف به جاده طلایی را دنبال کرده و به دادگاه سوم کاخ خارج شوید.
دروازه سوم نیز باب السعد نام دارد و در بخش خزانه داری کاخ واقع شده است. شاید به همین دلیل است که نام سعادت و خوشبختی را بر آن نهاده اند.جشن های بزرگ مذهبی و سلطنتی در این بخش برپا می شد و سلطان با شادی تمام بر تخت پادشاهی خود قرار می گرفت.
محافظان این دروازه، خواجه های سفید بودند و هر کسی که قصد عبور داشت را مورد تفتیش و بازرسی قرار می دادند.با عبور از این دروازه به حیاط سوم کاخ، یعنی حیاط اندرونی خواهید رسید.
در اینجا سالن سخنرانی قرار دارد و جایی است که سلطان عثمانی، میهمانان خارجی خود را پذیرفته و پذیرایی می کرد.یک کتابخانه ارزشمند نیز در همین قسمت و در پشت سالن سخنرانی جای گرفته است.
در بخش راست حیاط اندرونی نیز سالنی بزرگ از لباس های پادشاه عثمانی قرار دارد.در بخش چپ حیاط سوم، به موزه و مرکز نگهداری آثار مذهبی از جمله خرقه و پاپوش حضرت محمد (ص) می رسید.
در اینجا چند شمشیر از خلفای اسلام، نگهدارنده سنگ سیاه کعبه و غیره را نیز مشاهده خواهید کرد.با عبور از این بخش های دیدنی، به آخرین حیاط یا همان صوفی همایون و باغ خصوصی سلطان عثمانی می رسید.
در اینجا فضایی سحرانگیز را مشاهده خواهید کرد که با گل های سرخ و لاله مزین شده و چندین کلبه در آن قراردارد.کلبه بغداد، کلبه روان و کلبه صوفی بهترین آن ها هستند.
همین طور یک مسجد کوچک نیز در این باغ خصوصی پادشاهی وجود دارد.کاخ توپکاپی در سال 1924 میلادی به یک موزه تبدیل شده و به عنوان یکی از جاذبه های گردشگری بزرگ شهر استانبول، مورد توجه قرار گرفت.
دادگاه سوم از طریق دروازه فلیسیتی وارد می شود. حوزه خصوصی سلطان ، توسط خواجه های سفید کارمند و محافظت می شد. در داخل آن اتاق تماشاگران قرار دارد که در قرن شانزدهم ساخته شده اما در قرن هجدهم بازسازی شده است.
مقامات و سفیران مهم خارجی را برای انجام مشاغل عالی دولت به این کیوسک کوچک آوردند. سلطان که در یک دیوان عظیم نشسته بود ، هدایا و هدایای سفیران را هنگام عبور از درگاه سمت چپ ، بررسی کرد.
درست در پشت اتاق مخاطبان ، کتابخانه زیبای احمد سوم وجود دارد که در سال 1719 ساخته شده است. در لبه شرقی دادگاه سوم خوابگاه نیروی اعزامی قرار دارد که در زمان تحقیق برای ترمیم بسته شده بود.
با بازگشایی ، مجموعه غنی از روپوش شاهنشاهی ، کافتان و لباس فرم کار شده با نخ های نقره و طلا در کاخ قرار خواهد گرفت. در طرف دیگر دادگاه سوم اتاق های حراست مقدس قرار دارد.
در این اتاق ها که به طرز مجذوب کننده ای با کاشی های nikznik تزئین شده اند ، آثار بسیاری از حضرت وجود دارد. هنگامی که سلاطین در اینجا زندگی می کردند ، فقط یک بار در سال اتاقها باز می شد تا خانواده سلطنتی در روز پانزدهم ماه مبارک رمضان به یاد پیامبر اسلام ادای احترام کنند.
در کنار اتاق های مقدس نگهبانی ، خوابگاه اتاق خصوصی قرار دارد که نمایشگاهی از پرتره های 36 سلاطین را در خود جای داده است. برجسته ترین نقاشی یک نقاشی فوق العاده از مراسم بر تخت سلطنت سلطان سلیم سوم (1789) توسط کنستانتین کاپیداگلی است.
خزانه داری کاخ توپکاپی که در لبه شرقی دادگاه سوم واقع شده است ، مجموعه ای باورنکردنی از اشیا made ساخته شده یا با طلا ، نقره ، یاقوت ، زمرد ، یشم ، مروارید و الماس ساخته شده یا با آن تزئین شده است.
این ساختمان خود در زمان سلطنت مهمت فاتح در سال 1460 ساخته شد و در ابتدا به عنوان اتاق پذیرایی مورد استفاده قرار گرفت. هنگامی که آخرین بازدید ما انجام شد ، برای بازسازی اساسی بسته شده بود.
هنگامی که دوباره باز شد ، به دنبال شمشیر نگین دار سلیمان با شکوه و تخت خارق العاده احمد اول (معروف به تخت آریفه) باشید که با مروارید منبت کاری شده و توسط Sedefhar Mehmet Ağa ، معمار طراحی شده است.
مسجد آبی و Topkapı Dagger معروف خزانه داری را فراموش نکنید ، شی object جنایتکار در فیلم Topkapı ژول داسین در سال 1964. این ویژگی دارای سه زمرد عظیم بر روی لبه است و ساعت مچی آن در داخل ماسه قرار دارد.
همچنین ارزش جستجوی آن الماس Kasıkçı (Spoonmaker’s) است ، یک سنگ قطره قطره اشک 86 عیار که توسط دهها سنگ کوچکتر احاطه شده است و برای اولین بار توسط ممتحم چهارم هنگام رسیدن به سلطنت در سال 1648 پوشیده شد.
غرفه های لذت دادگاه چهارم کاخ را اشغال می کنند. از جمله این می توان به کیوسک Mecidiye اشاره کرد که توسط عبدول Mecit (در سال 1839–61) بر اساس مدل های اروپایی قرن 19 ساخته شده است.
در زیر این رستوران Konyalı قرار دارد ، که چشم انداز فوق العاده ای از تراس خود ارائه می دهد ، اما با توجه به کیفیت و قیمت غذای آن پایین می آید. با پله های بالاتر از کیوسک Mecidiye غرفه سر پزشک وجود دارد. جالب است که سر پزشک همیشه یکی از افراد یهودی سلطان بود.
در این تراس کیوسک مصطفی پاشا را نیز می یابید که گاهی اوقات Sofa Köşkü نامیده می شود. در زمان حکومت احمد سوم ، باغ لاله های بیرون کیوسک پر از جدیدترین انواع گل بود.
بالای پله های انتهای باغ لاله ها تراس مرمر ، سکویی با استخر تزئینی ، سه غرفه و عجیب و غریب arftariye Kameriyesi ، سازه ای کوچک به سفارش ابراهیم اول (دیوانه) در سال 1640 به عنوان یک مکان زیبا برای افطار رمضان. مورات چهارم پس از بازپس گیری شهر ایروان (اکنون در ارمنستان) از ایران ، کیوسک Revan را در سال 1636 ساخت.
در سال 1639 وی کیوسک بغداد ، یکی از آخرین نمونه های معماری کاخ کلاسیک را برای بزرگداشت پیروزی خود بر آن شهر ساخت. به کاشی های İznik ، سقف نقاشی شده و مروارید و خاتم کاری لاک پشت آن توجه کنید.
از اتاق کوچک ختنه (Sünnet Odası) برای آدابی که پسرهای مسلمان را به مردانگی می پذیرد استفاده شد. دیواره های بیرونی محفظه توسط ابراهیم اول در سال 1640 ساخته شده است و توسط پانل های کاشی بسیار زیبایی تزئین شده است.
ساعتهای تابستان 1 آوریل – 1 اکتبر زمان افتتاح: 09:00 زمان بسته شدن: 18:00 ساعتهای زمستان 1 اکتبر – 1 آوریل زمان افتتاح: 09:00 زمان بسته شدن: ساعت 17:00 سه شنبه ها تعطیل
هزینه بازدید از کاخ توپکاپی شهر استانبول، به ازای هر نفر 100 لیر ترکیه است.البته در صورتی که قصد بازدید از حرمسرای کاخ را داشته باشید، 25 لیر دیگر باید پرداخت نمایید.
کاخ توپکاپی در محله سلطان محمد در منطقه امینونو در بخش قدیمی شهر استانبول قرار گرفته است.شما می توانید از خط اتوبوس، مترو و نیز تاکسی برای دسترسی به این نقطه استفاده کنید.
حفظ میراث تاریخی استانبول و به نمایش گذاشتن میراث تاریخی ترکیه اصول راهنمای ما است. خواه به دنبال هنر ، تاریخ یا میراث فرهنگی باشید آن را در استانبول پیدا خواهید کرد.
به گذشته گام بردارید و تاریخ تمدن های باستان را کشف کنید.
لینک سایت موزه Topkapı https://muze.gen.tr/muze-detay/topkapi
با خرید تور ترکیه استانبول از آژانس مسافرتی آسمان پرستاره پرشیا،از کاخ توپکاپی و سایر دیدنی های این شهر بازدید نمایید.ارسال 70%کل هزینه تور استانبول زمان رزرواسیون ضروری و در غیر اینصورت رزرو ارسالی تأیید نمی باشد.
پشتیبانی 24 ساعته
دیدگاهتان را بنویسید