مجارستان

وسعت مجارستان: 93 هزار کیلومتر مربع
جمعیتمجارستان: در حدود 10 میلیون نفر
پایتخت مجارستان: بوداپست
شهرهای مهم: میشکلتز، سگد، شوپرون
تولیدات : کشاورزی – صنعتی
همسایه ها: اتریش، اسلواکی، رومانی، کرواسی، ، اسلوونی و اکراین
این کشور عضو کامل اتحادیه اروپا و اتحادیه شنگن می باشد.

تاریخ

تاريخ مهاجرت قوم مجار به جلگه دانوب دقيقاً معلوم نيست،
اين قوم به‌صورت قبايلی به‌تدريج از آسيا و نواحی غربی سيبری به اين سرزمين آمده
و پس از زدوخوردهای فراوان با ديگر قبايل برای تصاحب اراضی پربرکت سرانجام در جلگه دانوب بين نژادهای ژرمن و اسلاو حائل گرديده‌اند.
اين تاريخ را حدود سال ۸۹۶م. می‌دانند،
يعنی زمانی‌که قبايل مجار به رهبری پرنس آرناپه ساکن حوزه کارپات (سرزمينی که از لحاظ آب و مراتع غنی بوده)
را تماماً و يا به‌طور وسيعی تصرف کردند و امروز به‌نام «مجارستان» و «ترانسيلوانيا» خوانده می‌شود.

حوزه کارپات که از لحاظ جغرافيايی در مرکز اروپا واقع شده از دوران ماقبل تاريخ توسط بشر اوليه اشغال شده بود.
مردم دوران اوليه عصر آهن و به‌دنبال آن سلتها به‌نوبت در شروع دورهٔ حاضر توسط رومی‌ها شکست خوردند،
ايالات رومی پانونيا و داسيا که در زمان حکومت تيبريوس و تراجان به‌تصرف درآمده بودند،
دربرگيرنده قسمتی از آنچه مجارستان می‌شد بودند،
پس از چهار قرن فرمانروايی رومی‌ها به‌واسطه مهاجرت عظيمی منقرض گرديد.
هونها به رهبری پادشاه معروف خود آتيلا ، آستروگوتها ژپيدها و لونگوبارها و به‌دنبال آن‌ها آوارها که از نژاد هون‌ها بودند برای زمان کوتاهی در اين مکان سکنی گزيدند.

با انقراض امپراتوری آوار به‌دست شارل ماگن، تنها گروه‌های کوچکی از آوارها در درهٔ رود دانوب باقی ماندند.
وضعيت اجتماعی و اقتصادی اين مردمان تقريباً هم‌سطح مجاری‌های غالب بود
و به‌ همين علت باعث همزيستی و بعدها جذب شدن آن‌ها توسط مردم مجار می‌گرديد.

در قرن دهم هفت قبيله فاتح مجار که با هم متحد بودند تحت رهبری پرنس آرپاد مؤسس اولين سلسله مجار قرار داشتند و قدرت را به فرزندش کيزاسپرو سپردند.
در سال ۹۷۲ گيزا به‌عنوان يکی از سران قبايل مجار به رياست اتحاديه‌ای که از اين قبايل به‌وجود آمده بود انتخاب شد
و به اتفاق همسرش سارولت به آئين مسيحيت گرويد و پس از وی فرزندش ایشتوان یکم
که در تاريخ مجارستان نسبت به سنت ایشتوان شهرت دارد در سال ۱۰۰۰م. به‌عنوان نخستين پادشاه مجارستان تاج‌گذاری کرد.

وی که در کودکی غسل تعميد داده شده بود بعد از تحکيم حکومت خود
به‌ عنوان اولين پادشاه مجارستان مسئله مسيحی کردن مجارها را رسميت بخشيد و به تأسيس صومعه و بنا نهادن کليسا اقدام کرد.
سن استفان برای استقرار نظام پادشاهی و پی‌ريزی يک نظم اجتماعی پايدار کوشش‌های فراوانی نمود
و مردم را مجبور کرد از آیين جاهلانه قديمی به‌سمت مسيحيت بگروند.

در اواخر قرن ۱۱ کليسا ایشتوان یکم را به خاطر خدمات وی به مقدس ملقب نمود.
وی دو مجموعه عقايد برای اداره امور کشور تنظيم کرد. وی پادشاهی جنگجو بود.
در جنگی که با «کنراد» امپراتور ژرمن نمود وی را شکست داد و تا حوالی وين پيشروی کرد،
و به‌علت ثروت سرشار حاصل از جنگ دانوب،
خطر همسايگان اعم از امپراطوری ژرمن و بيزانس وجود داشت. مجارها نخست با بيزانس از در دوستی درآمدند
و پس از شکست ژرمن‌ها در سال ۱۱۰۸ که با غلبه بر سپاهيان هانری پنجم در پوترن به‌دست آمد از جانب ژرمن‌ها آسوده‌خاطر گشتند.

در سال ۱۱۸۱ با استقرار بلغارها و تشکيل دولت بلغار مرز مشترک مجارستان و بيزانس از بين رفت و خطر دوم که متوجه مجارها بود منتفی گشت.
در قرن ۱۲ قدرت حکومت مرکزی رو به زوال نهاد و با رشد فئوداليسم قدرت سيستم ملوک‌الطوايفی افزايش يافت.

از زمان مرگ استفان اول يک دوره ناامنی شروع شد که طی آن شورش نجيب‌زادگان پيرو مذهب قديمی پاگان،
اصلاحات اجتماعی و مذهبی پادشاه را به مخاطره انداخت،
در هر حال اين شورش فرونشانده شد و حملات آلمان‌ها از غرب و کومان‌ها از شرق سرکوب گرديد.

طی قرون ۱۱ و ۱۲ پادشاهان سلسله «آرپاد» مجارستان را يک‌پارچه نگه داشته
و در مقابل سياست‌های توسعه‌طلبانه امپراتوری مقدس روم، قسطنطنيه و پاپ در رم مبارزه نمودند.

سرانجام پيشرفت نسبتاً صلح‌آميز مجارها در قرون وسطی با حمله مغول‌ها به رهبری پاتوخان در سال‌ها (۴۴ – ۱۲۴۱)
دچار وقفه شد و ارتش مجارستان شاه بلدی چهارم به‌سختی توسط مغول‌ها تارومار شد.

اوج شکوه و عظمت هنگری در قرون وسطی روزگار سلطنت لوئی اول (بزرگ) (۸۲ – ۱۳۴۲) بود؛
زيرا نفوذش تا دريای بالتيک، دريای سياه، دريای مديترانه می‌رسيد.
جنگ با ترک‌ها در سال ۱۳۸۹ صورت گرفت و ترک‌ها تا دريای بالکان پيش رفتند
و مدت‌های دراز هنگری در چنگال ترکان عثمانی و قسمتی از خاک مجارستان زير فرمان جابرانه خانواده‌ها هابسبورگ اطريش گرفتار بود.

اين سياست حفظ قدرت مرکزی توسط “ماتيوس هون‌يادی” (۱۴۹۰ – ۱۴۵۸) که از پادشاهان بسيار محبوب و موفق بود دنبال گرديد.
با مهار کردن قدرت بارون‌ها و تشکيل يک ارتش قوی اجير شده، وی امنيت و آسايش برای مردم شهر و روستا را به ارمغان آورد،
در حالی‌که سياست خارجی توسعه‌طلبانه وی موجب هراس بود مع‌هذا دربار با شکوه
و کتابخانه عظيم گرونسيانا برای وی در سرتاسر اروپا شهرت آفريد.

جانشينان شاه ماتيوس در هر حال قادر نبودند که با قدرت رو به افزايش بارون‌ها مقابله کنند،
افزايش فشار روستایيان موجب گرديد که تخم نارضايتی در ميان آنان کاشته شود؛
به‌طوری‌که در سال ۱۵۱۴ منجر به جنگ دهقانی بزرگی به رهبری گيورگ دوژا از اهالی ترانسيلوانيا گرديد،
به‌ هر حال ارتش دهقانی با نبردهای خونينی از هم پاشيد و شکست آن منجر به کيفر خونينی برای دهقانان گرديد.
در اين شرايط تهديد ترک‌ها برای اشغال کشوری که به‌دليل اختلافات داخلی از هم پاشيده شده بود يک خطر جدی به‌شمار می‌آمد.
در سال ۱۵۲۶ ارتش بزرگ سلطان سليمان دوم قوای شاه جوان لوتيز دوم را در «نبرد موهاچ» نابود کرد..

حکومت

مجمع ملی 386 نفره برای دوره ای پنج ساله با رای تمامی افراد بالغ انتخاب می گردد،
این مجمع متشکل است از 58 نفر که از فهرست ملی تحت نظام تعیین تعداد نمایندگان به نسبت جمعیت هر منطقه انتخاب می شوند،
152 نفر که بر اساس استان و 176 نفر از حوزه های انتخاباتی تک نماینده ای انتخاب می گردند،
رئیس جمهور – که از سوی مجمع انتخاب می شود- کابینه و نخست وزیر را از حزب اکثریت در مجمع ملی انتصاب می کند.
احزاب سیاسی مهم عبارتند از:
• سرای دموکراتیک (میانه رو با تمایل به راست)
• اتحاد دموکراتهای آزاد (لیبرال)
• حزب سوسیالیست (حزب کمونیست سابق)
• حزب خرده مالکین
• حزب دموکرات مسیحی خلق

تقسیمات کشوری

مجارستان از ۱۹ شهرستان تشکیل شده‌است به علاوه بوداپست که متعلق به هیچ شهرستانی نیست و مستقل است.
شهرهای مهم مجارستان شامل دبرسن، میشکولتس، سگد، پچ و گیور هستند.
سیاست
رئیس جمهوری از بین اعضای مجمع ملی برای یک دوره پنج ساله برگزیده می‌شود.
مقام او تا حدود زیادی تشریفاتی است و اما بصورت اسمی وی فرمانده رئیس نیروهای مسلح و دارای قدرت‌های از جمله نامزدی برای نخست وزیری است
که باید توسط اکثریت آرای اعضای پارلمان، بر پایه پیشنهاد ارائه شده توسط خود رئیس جمهوری انتخاب شود.

مردم

کل جمعیت مجارستان بالغ بر ۱۰٬۳۱۳٬۸۸۳ نفر (سازمان ملل متحد ۱۹۹۵) است،
۸۸٪ جمعیت کشور از مجارها تشکیل شده و دیگر تیره‌های ساکن این کشور رومانیایی‌ها، صربها، کرواسی‌ها، آلمان‌ها، و شمار نسبتاً زیادی از کولی‌ها هستند.
مطالعات ژنتیکی نشان داده است که مجارها فقط 13 درصد از ژن‌های اقوام اورالی را دارا هستند، زبان رسمی مجارستان مجاری است.
۷۰٪ مردم مسیحی کاتولیک و ۲۵٪ پروتستان میاشند.
این کشور زمستانهای سردی داشته و تابستانها، درجه حرارت دشتهای مرکزی، افزایش شدیدی دارد،
معادن بوکسیت بسیار غنی در این کشور، شناسایی شده و به بهربرداری رسیده است،
نیمی از صادرات مجارستان را ماشین آلات کشاورزی، ابزار مهندسی و غلات و ماشینهای صنعتی تشکیل می‌دهند.

جاذبه های مجارستان

مردم مجارستان همواره کوشیده اند تا فرهنگ ، آداب و رسوم خود را همراه با گذشت زمان و در فراز و نشیب تاریخ حفظ بنمایند.
از این رو این کشور نمونه بسیار جالبی جهت همگامی سنت و مدرنیته در کنار یکدیگر می باشد.
مجارستان سرزمین گذشته و حال است .قسمت های زیادی از شهر بوداپست جزء میراث فرهنگی جهان بوده و توسط سازمان یونسکو محافظت می گردند.
شهر پچ که یکی از بزرگترین شهرهای کشور مجارستان می باشد پایتخت فرهنگی اروپا بوده
و همچنین این شهر هر ساله پذیرای دانشجویان زیادی از سرتاسر جهان می باشد.

1- کاخ رویال بوداپست

این کاخ بر فراز تپه بودا در قرن سیزدهم میلادی بنا گشت.
منظره این کاخ به خصوص در هنگام شب جلوه خاصی به شهر بوداپست بخشیده است.
همچنین در این کاخ یک موزه و یک کتابخانه بزرگ قرار دارد.

2- تپه گلرت

بر فراز این تپه می توان دید کامل و زیبایی از شهر بوداپست که از دو قسمت بودا و پِشت تشکیل شده را داشت.
این تپه را به نام یک اسقف که در حفظ دین مسیحیت در کشور مجارستان ایستادگی کرد و به قول تاریخ در این راه کشته شد نام گذاری کرده اند.

Chain bridge- 3

این پل یکی از زیباترین پل ها بر روی رود دانوب و اولین پل سنگی بر روی این رود است
و از زیباترین پل های موجود در قاره اروپا با چهار شیر زیبای سنگی می باشد.
این پل را سمبل شهر بوداپست می نامند.

4- ساختمان پارلمان

این ساختمان در کنار رود دانوب یکی از زیبا ترین بناهای اروپا و به قولی زیباترین پارلمان در دنیا می باشد.
همواره یکی از جاذبه ها و مراکز دیدنی بوداپست برای توریستها و جهان گردان ساختمان پارلمان بوداپست می باشد.
بنای این ساختمان سنگی و طرحی نئوگوتیک دارد.

5- میدان قهرمانان

این میدان با مجسمه هایی بسیار زیبا از سرداران دلیر کشور مجارستان مکانی بسیار باشکوه در شهر بوداپست می باشد.
در کنار این میدان موزه هنرهای زیبای بوداپست و پارک شهر قرار دارند.

6- دریاچه بالاتن

این دریاچه یکی از دریاچه های بزرگ اروپا و دریاچه ای توریستی تفریحی است که در فصل تابستان توریستهای زیادی را به خود جذب می کند.
فاصله این دریاچه با بوداپست در حدود 120 کیلومتر می باشد و با قطار با یک سفر دو ساعته قابل دسترسی است.