حکیم ابوالقاسم فردوسی، شاعر بلند آوازه ایرانی است که خالق کتاب سراسر شعر و حماسه شاهنامه است. آرامگاه فردوسی این شاعر نامدار ایرانی که با نام فردوسی طوسی شناخته می شود، یکی از مقاصدی است که در تور مشهد و در سفر به این شهر تماشایی، در لیست انتخاب های گردشگران قرار دارد.
چنانکه مشهور است، پیکر فردوسی را به دلیل شیعه بودن فردوسی به گورستان راه ندادند و به ناچار او را در باغ خودش واقع در شهر تابران طوس، نزدیک به دروازه شرقی رزان به خاک سپردند. آرامگاه او زیارتگاه اهل دانش و معرفت بود و باآن که بارها آن را با خاک یکسان کردند از نو ساخته میشد. گزارشی نهچندان درست از (پیشگفتار بایسنقری( ساختن نخستین بنا بر مدفن فردوسی را به ارسلان جاذب، سپهدار طوس در زمان فردوسی، نسبت داده که یاد او در دیباچه شاهنامه آمدهاست و به خاطر ارادت به فردوسی بر آرامگاه فردوسی قبهای ساخت. نزدیک به صد سال پس از مرگ فردوسی این بنا برپا بود تا این که در ۵۱۰ ه.ق نظامی عروضی از مدفن فردوسی دیدن کرد. به ظاهر در هنگام یورش غزنوی ها در سالهای ۵۴۸، ۵۵۲ و ۵۵۳ ه.ق و سپس لشکریان چنگیز و پسرش تولیخان در سالهای ۶۱۷ و ۶۱۸ ه.ق به طوس، هنوز پابرجا بود. چراکه در هنگام حکمرانی گرگوز، امیر مغول (۶۳۸–۶۴۱ ه.ق) برای بنیان قلعهای در طوس، بنای آرامگاه فردوسی ویران و از مصالح آن برای بنای قلعه بهره بردهشد. سپس در روزگار فرمانروایی غازان خان، امیر ایسن قُتلُغ ساختمانی بر آن برپا کرد و خانقاهی در کنارش ساخت. پیش از پایان ساخت، امیر ایسن قتلغ درگذشت. آرامگاه فردوسی تا حدود نیمه سده هشتم ه.ق آشکار بود، آنچنانکه در نزهةالقلوب آمده که آرامگاه فردوسی در کنار قبر محمد غزالی و معشوق طوسی و بر جانب شرقی طوس بودهاست، بااینکه این نشانی چندان دقیق بهچشم نمیآید. در تذکرةالشعرا گزارش شده که مدفن فردوسی در طوس و کنار بنای عباسیه است که جای او معلوم است. به گمان محیط طباطبایی، عباس و عباسیه از آیسن و آیس دگرگونی یافته و گزارش دولتشاه سمرقندی اشاره به همان خانقاهی است که امیر ایسن قتلغ ساختهبود و جایگاه کنونی آن، نزدیک به هشتصد متر با آرامگاه فاصله دارد و به هارونیه شناخته میشود. عبیدالله خان ازبک در یورشهایی که به خراسان و بنا به تعصبی که ضد شیعیان داشت، دستور ویرانی آرامگاه فردوسی را داد. قاضی نورالله شوشتری در دیدار خود از آرامگاه در حدود سال ۱۰۰۰ ه. ق، آن را بهخوبی عیان گزارش کرده که مردمان از همه سرزمینها، بهویژه شیعیان امامی، به دیدار آن میرفتند.
آسمان پرستاره پرشیا به عنوان مجری و برگزار کننده تور مشهد، شما را با آرامگاه فردوسی بیشتر آشنا خواهد نمود. برای بازدید از آرامگاه فردوسی ، باید به فاصله بیست کیلومتری شهر مشهد، و شهر توس رفت. معماری آرامگاه فردوسی توسط هوشنگ سیحون بر اساس طرحی از کریم طاهر زاده طراحی و بازسازی شده است. ساخت و بازسازی آرامگاه فردوسی در سال 1343 شمسی به دستور انجمن آثار ملی آغاز شد و پس از گذشت چند سال سرانجام در سال 1347 شمسی به پایان رسید.
در تزئین آرامگاه فردوسی از شاخص های تزئینی تاریخی مربوط به دوره هخامنشی مانند ستون ها و سرستون ها استفاده شده است. آرامگاه فردوسی که به صورت چهار ضلعی می باشد، در هر ضلعش اشعاری از شاهنامه فردوسی را ثبت نموده است. در ساخت فضای داخلی از معماری اشکانی بهره گرفته شده است. دربخش داخلی 8 ستون در بخش فوقانی و 20 ستون از جنس مرمر در بخش پایینی قرا داده شده است. آرامگاه فردوسی به همراه چند بخش دیگر تشکیل یک مجموعه را داده اند.
از بخش های مهم آرامگاه فردوسی می توان به کتابخانه و نیز موزه اشاره کرد. موزه توس یا فردوسی، خود دارای 4 بخش می باشد که اشیاء و آثار تاریخی در آن نگهداری می شود. مجسمه فردوسی نیز از دیگر آثار موجود در آرامگاه فردوسی است. مجسمه فردوسی توسط ابوالحسن صدیقی هنرمند ایرانی در کشور ایتالیا ساخته شده بود به این مجموعه آورده شده است. البته در این مجموعه مجسمه هایی از داستان های شاهنامه وجود دارد که توسط پسر الوالحسن صدیقی یعنی فریدون صدیقی ساخته شده اند.
پشتیبانی 24 ساعته
دیدگاهتان را بنویسید